
Τι είναι ο εγκέφαλος;
Ο εγκέφαλος είναι ένα από τα μεγαλύτερα και πιο πολύπλοκα όργανα του σώματος. Μέσα του βρίσκονται πολυάριθμες δομές και δισεκατομμύρια νεύρα, που επικοινωνούν μέσω αμέτρητων συνδέσεων, γνωστών ως συνάψεις. Αυτές οι συνδέσεις επιτρέπουν τη μετάδοση των νευρικών ωθήσεων.
Οι λειτουργίες του εγκεφάλου είναι εξίσου ποικίλες. Αυτές κυμαίνονται από τον έλεγχο της αναπνοής και άλλων ακούσιων δραστηριοτήτων, μέχρι τις εκούσιες κινήσεις και τη δημιουργία σκέψεων και συναισθημάτων.
Ο εγκέφαλος χωρίζεται σε δύο ημισφαίρια, και κάθε ημισφαίριο περιλαμβάνει διάφορους λοβούς: το μετωπιαίο, το βρεγματικό, το ινιακό και το κροταφικό.
Σε τι χρησιμεύει ο εγκέφαλος;
Οι λειτουργίες του εγκεφάλου είναι πολλές και ποικίλες. Ενσωματώνει τα σήματα που λαμβάνονται από τις πέντε αισθήσεις, συνδέοντας το νόημα με ό,τι συμβαίνει γύρω μας. Επιπλέον, ο εγκέφαλος ελέγχει τη σκέψη, τη μνήμη, τη γλώσσα, τις κινήσεις των χεριών και των ποδιών, καθώς και τη λειτουργία όλων των οργάνων του σώματος. Ρυθμίζει την αναπνοή και τον καρδιακό παλμό, καθορίζοντας τις αντιδράσεις μας σε στρεσογόνα γεγονότα της καθημερινότητας.
Το αριστερό ημισφαίριο είναι υπεύθυνο για τις λειτουργίες που σχετίζονται με τη γλώσσα, ενώ το δεξί ημισφαίριο ερμηνεύει τις οπτικές πληροφορίες.
Το εγκεφαλικό στέλεχος είναι το κατώτερο τμήμα του εγκεφάλου και συνδέεται με τον νωτιαίο μυελό. Χωρίζεται σε τρία τμήματα: το μεσεγκέφαλο, τη γέφυρα και τον προμήκη μυελό. Λειτουργεί ως σταθμός αναμετάδοσης μηνυμάτων προς και από τον εγκέφαλο και ελέγχει βασικές λειτουργίες του σώματος, όπως ο ύπνος και η αναπνοή.
Πιο αναλυτικά:
Ο μεσεγκέφαλος είναι σημαντικός για την κίνηση των ματιών.
Η γέφυρα συντονίζει τις κινήσεις των ματιών και του προσώπου, ενώ ελέγχει τις αισθήσεις από το πρόσωπο, την ακοή και την ισορροπία.
Ο προμήκης μυελός ρυθμίζει την αναπνοή, την αρτηριακή πίεση, τον καρδιακό ρυθμό και την κατάποση. Μαζί με το θάλαμο, ελέγχει τα επίπεδα εγρήγορσης και τη λειτουργία του ύπνου.
Επιπλέον, τα 10 από τα 12 κρανιακά νεύρα προέρχονται από το εγκεφαλικό στέλεχος.
Στο εσωτερικό του εγκεφάλου βρίσκεται ο υποθάλαμος, που διαχειρίζεται τις πληροφορίες από το αυτόνομο νευρικό σύστημα. Συμβάλλει στη ρύθμιση σημαντικών λειτουργιών, όπως η σίτιση, η σεξουαλική συμπεριφορά, η ανάπαυση, ο έλεγχος της θερμοκρασίας του σώματος, η παραγωγή ορμονών και η κίνηση. Μαζί με την αμυγδαλή (που ελέγχει την επιθετική συμπεριφορά) και τον ιππόκαμπο (που είναι θεμελιώδης για την απόκτηση νέων πληροφοριών), αποτελεί το μεταιχμιακό σύστημα, το οποίο ρυθμίζει τα συναισθήματα.
ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΗΜΙΣΦΑΙΡΙΟ
- ΛΟΓΙΚΟ – ΣΥΝΕΙΔΗΤΟ ΜΕΡΟΣ
- Λογική
- Ανάλυση
- Αριθμοί
- Γλώσσα
- Διαδοχικός συλλογισμός
- Γραφή, λεξεις
- Δεν περιέχει συναισθήματα

ΔΕΞΙΟ ΗΜΙΣΦΑΙΡΙΟ
- ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟ ΜΕΡΟΣ
- Άμεση διαίσθηση
- Μουσική, σχεδιο
- Συνολική άποψη
- Μουσική, εικονες
- Φανταστικές σκέψεις
- Χρώματα, ρυθμος
- Αγαπη, μίσος, γέλιο, κλάμα
Νευροεπιστήμη και Ψυχοθεραπεία: Αλλάζει η δομή του εγκεφάλου;
Ήρθε η ώρα να κατανοήσουμε τη σημασία της νευροπλαστικότητας. Η νευροπλαστικότητα είναι η εξαιρετική ικανότητα του ανθρώπινου εγκεφάλου να προσαρμόζεται και να αλλάζει τη δομή του με βάση τις εμπειρίες. Αυτή η διαδικασία πραγματοποιείται μέσω της αλληλεπίδρασης νευροφυσιολογικών διεργασιών στον εγκέφαλο με τις εμπειρίες ζωής.
Πολλές μελέτες για τις γνωστικές λειτουργίες δείχνουν πώς το περιβάλλον στο οποίο ζει κανείς και οι κοινωνικές σχέσεις επηρεάζουν και τροποποιούν τη δομή του εγκεφάλου. Αυτή η σύνδεση μεταξύ εγκεφάλου και εμπειρίας είναι θεμελιώδης όταν εξετάζουμε ψυχοπαθολογικές διαταραχές.
Στην περίπτωση ατόμων με αγχώδεις διαταραχές, για παράδειγμα, ο εγκέφαλος μπορεί να παρουσιάζει μεγαλύτερη ενεργοποίηση της αμυγδαλής (μιας περιοχής που εμπλέκεται στον έλεγχο των συναισθημάτων). Ταυτόχρονα, μπορεί να παρατηρηθεί μειωμένη λειτουργία των προμετωπιαίων περιοχών, που είναι υπεύθυνες για τη ρύθμιση των συναισθημάτων. Αυτή η δυσλειτουργία στην επικοινωνία μεταξύ αυτών των περιοχών του εγκεφάλου μπορεί να συμβάλει στην εμπειρία του άγχους και στην αδυναμία ελέγχου των συναισθημάτων.
Η ψυχολογική ή ψυχοθεραπευτική παρέμβαση, ανεξαρτήτως της θεωρίας του θεραπευτή, είναι μια διαδικασία που στοχεύει στην προώθηση αλλαγών σε γνωστικό, συμπεριφορικό και συναισθηματικό επίπεδο. Μπορεί να θεωρηθεί ως καταλύτης των μηχανισμών νευροπλαστικότητας του εγκεφάλου, βοηθώντας τον να αναδομήσει τις υπάρχουσες συνδέσεις, αποδυναμώνοντας κάποιες και ενισχύοντας άλλες.
Στην περίπτωση των διαταραχών άγχους και διάθεσης, παρατηρούνται λειτουργικές αλλαγές στο «κύκλωμα φόβου», το οποίο περιλαμβάνει τον προμετωπιαίο φλοιό, τον ιππόκαμπο και την αμυγδαλή. Οι ασθενείς με αυτές τις διαταραχές συχνά δείχνουν υπερβολική ενεργοποίηση της αμυγδαλής και μειωμένη λειτουργία του προμετωπιαίου φλοιού.
Η ψυχοθεραπεία μπορεί να ομαλοποιήσει τη λειτουργία αυτού του κυκλώματος. Προάγοντας την αύξηση της ενεργοποίησης του προμετωπιαίου φλοιού, βελτιώνει την ικανότητά του να αναστέλλει την αμυγδαλή. Έτσι, η νευροεπιστήμη μας διδάσκει ότι η ψυχοθεραπεία δεν επηρεάζει μόνο τη σκέψη και το συναίσθημα, αλλά και τα βιολογικά συστήματα του εγκεφάλου, απενεργοποιώντας τις δυσπροσαρμοστικές συνδέσεις και δημιουργώντας νέες, πιο εποικοδομητικές.

- Siegel, D. J. (2015). The Neurobiology of “We”: How Relationships, the Mind, and the Brain Interact to Shape Who We Are. (2nd ed.). Guilford Press.
- Weder, B. (2022). Mindfulness in the focus of the neurosciences-The contribution of neuroimaging to the understanding of mindfulness. Frontiers in behavioral neuroscience.
- Vrticka, P., Andersson, F., & Sander, D. (2019). Changing brains, changing perspectives: the neuroplasticity of emotion regulation. Social Cognitive and Affective Neuroscience.
Pingback: «Το άγχος μου, με κυριεύει». Και είναι εντάξει να μιλάμε γι' αυτό. - psychologypoint